Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Vacation

-Παρακαλώ, σας ακούω.

-...

-Πείτε μου. Τί συμβαίνει πάλι;

-Γνωρίζετε πως έλειπα; Είχα έξοδο.

-Ναι, η απουσία σας ήταν κάτι παραπάνω από αισθητή.

-Ευχαριστώ.

-Χμμ... Τέλοσπάντων. Τουλάχιστον κάνατε κάτι αξιόλογο όσο λείπατε;

-Μμμ, ναι, ναι! Αυτό θέλω να σας πω. Έκανα διακοπές.

-Διακοπές; Πώς σας ήρθε αυτό;

-Το θέμα είναι πως έτυχε να συμβεί και πως πέρασα φίνα και πως τώρα συνειδητοποιώ πως αρνούμαι να βρίσκομαι άλλο εδώ.

-Ω, πραγματικά σας είμαι ευγνώμων που δεν παραλείψατε να με ενημερώσετε για την καινούρια σας μορφή άρνησης. Και τώρα πηγαίνετε, δεν γίνεται τίποτα.

-Το ήξερα πως θα είστε σκληρός μαζί μου.

-Δεν είμαι σκληρός. Δεν είμαι τίποτα. Κάνω αυτό που χρειάζεται.

-Έχω αποφασίσει να μην επιτρέψω να με πτοήσει η αυστηρότητά σας. Ήρθα εδώ, διότι έχω τα επιχειρήματα για να σας πείσω.

-Για ποιό πράγμα;

-Θέλω να μου δώσετε εξιτήριο. Θέλω να φύγω από δω.

-Αν μη τι άλλο έχετε χιούμορ. Ξέρετε πως αυτό δεν θα συμβεί. Η κατάστασή σας άλλωστε δεν θα μας το επέτρεπε σε καμία περίπτωση.

-Εκεί θέλω να καταλήξω. Είμαι μια χαρά. Ή τουλάχιστον ήμουν μια χαρά. Εκεί που ήμουν.

-Τα λεγόμενά σας, υπήρξαν πάντοτε ανυπόστατα για μένα. Δεν μου λέτε τίποτα καινούριο. Μπορείτε βεβαίως να ισχυρίζεστε πως είστε καλά ακόμη κι αν δεν είστε. Εξάλλου είναι σύνηθες για τους ανθρώπους με τις δικές σας, ας πούμε, ιδιαιτερότητες...

-Δεν είμαι ιδιαίτερος. Είμαι κανονικός. Εκεί κατάλαβα πως είμαι. Μου έφτανε ο καθαρός αέρας και ο ήχος των κυμάτων που σκάνε στα βράχια, η σκιά των πεύκων, τα τζιτζιτζιτζιτζι, η μυρωδιά των βοτάνων, ο αέρας ανάμεσα στα μαλλιά μου, κάτι που γέμιζε τον κενό, ακατοίκητο χώρο
μέσα μου.

-Πολύ ρομαντικό. Αναρωτιέμαι ποιος είχε την ιδέα να σας φέρει ακόμη περισσότερο σε επαφή με τις ψευδαισθήσεις, από κει δηλαδή που πηγάζουν όλα σας τα προβλήματα. Έχετε προφανώς κάνει βήματα πίσω. Ζήσατε μια πρόσκαιρη ευτυχία και μια πληρότητα που δεν θα μπορούσαν παρά να χαρακτηριστούν μια ουτοπία. Το σκηνικό που περιγράφετε θυμίζει αράδες
μυθιστορήματος, αλλά ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα. Για τον πραγματικό κόσμο, παραμένετε ένας ανίκανος.

-Το θέμα είναι πως εκεί δεν ένιωθα ανίκανος. Η ύπαρξή μου είχε νόημα, άκουγα καθαρά τις επιθυμίες μου, τις αληθινές μου επιθυμίες, όχι αυτές τις επιβεβλημένες, η κάθε στιγμή είχε τη δική της προσφορά, εκεί μέτρησα το ξημέρωμα, το μεσημέρι και το ηλιοβασίλεμα, ήταν σαν να ζω τη ζωή κυριολεκτικά... Εδώ είναι μια φυλακή.

-Η ψυχική ισορροπία κύριε, δεν μετριέται κάτω από τα πεύκα και μπροστά στο ηλιοβασίλεμα.

-Μα αντιθέτως, εγώ πιστεύω...

-Το ψυχικό σθένος, λέγω, δεν αποδεικνύεται κατά τη διάρκεια των διακοπών. Τί ρόλο μπορείτε να παίξετε για το κοινωνικό σύνολο; Πόσο παραγωγικό θεωρείτε τον εαυτό σας; Αντέχετε πάνω σας τον αντίκτυπο του σύγχρονου τρόπου ζωής; Θα έπρεπε να χαίρεστε, καταλήγω, που σας κρατάμε εδώ, σ' αυτή τη “φυλακή” όπως τη χαρακτηρίζετε και δεν σας σπρώχνουμε στο στόμα του λύκου.

-...

-Έχετε αποδείξει πως δεν συμμορφώνεστε στους οποιουσδήποτε κανόνες, δεν κάνετε τίποτα αν δεν σας φανεί αρκούντως ευχάριστο, θεωρείτε τους περισσότερους τρόφιμους ανάξιους συναναστροφής και επιτέλους. Δεν έχετε μπορέσει ακόμη να ενταχθείτε. Για να τελειώνουμε. Εκεί έξω, δεν είναι τίποτα όπως στις διακοπές σας. Εκεί, πρέπει να ζήσετε χωρίς παραδεισένια τοπία, χωρίς να μετράτε τις φάσεις της ημέρας, χωρίς να ξέρετε καν ότι υπάρχουν τέτοιες πίσω απ'τα γκρίζα τσιμέντα, χωρίς έμπνευση και χωρίς φαντασία, μόνο, με αντοχή και ανθεκτικότητα. Αρετές τις οποίες εσείς δεν διαθέτετε. Εκεί έξω, είναι ενδεχομένως όπως στη “φυλακή” μας, με τη διαφορά πως εκεί, εσείς θα αναλάβετε όλη την ευθύνη. Α! Και μια φορά το χρόνο, μπορεί να πηγαίνετε και διακοπές! Χαχαχαχαχα! Χαχαχαχαχα! Χαχαχαχαχα! Σας φέρνω αμέσως μια αίτηση για εξιτήριο να συμπληρώσετε και επειδή με κάνατε και γέλασα, σας εγγυώμαι πως εγώ, σίγουρα θα σας την σφραγίσω. Προσέχετε τί εύχεστε κύριε! Χαχαχαχαχα!

Dr.Soul είναι φανταστικός.
Οι εκθέσεις του δεν είναι έγκυρες, απλώς φτιαγμένες με υπομονή και με τρόπο που να φαίνονται ψαρωτικές. Κάποια στοιχεία τους πηγάζουν από το διαδίκτυο, χωρίς φιλτράρισμα, γιατί ποσώς με ενδιαφέρει αν είναι ανυπόστατα ή όχι, απλώς θέλω να ακούγονται κάπως επιστημονικά.
Επίσης: Ο Dr.Soul βαριέται πολύ να ακούει τους ανθρώπους και τα προβλήματά τους, μόνο θέλει να τους ξεπετάει με τον πιο εύκολο τρόπο. Τους ειρωνεύεται γιατί μόνο αυτό ξέρει να κάνει και να είναι βλάκας.
Ο Dr.Soul δεν δίνει εξιτήριο σε κανέναν γιατί τους ζηλεύει όλους που νιώθουν πράγματα και θέλει το κακό τους.
Ο Dr.Soul είναι κακός.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου