Πρέπει
να ζήσεις κάποτε τη ζωή σου
Να
αποκρούσεις την πολύχρωμη μπάλα θαλάσσης που
έρχεται καταπάνω σου
και
να θυμηθείς τα χρόνια που πλημμύριζες
έρωτα
Τότε
που μύριζες φερομόνες ποτισμένες
αλάτι από τη θάλασσα και
άμμο
κι
άνοιγες παθιασμένα τα πόδια σου στον
ήλιο
Τότε
που καλοκαίρι ήταν μόνο οργασμοί
ψευδαίσθηση
αθανασίας
Τώρα
ξυπνάς και φαντασιώνεσαι χάδια και
φιλιά στο
ελαφρά ιδρωμένο σου κορμί
και
μια αργή, τεμπέλικη συνεύρεση για
καλημέρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου