Collage

Δε φοβήθηκα την ανυπαρξία
Την απομόνωση της δύναμης
Σα να λέμε η ανύπαρκτη εξουσία του να είσαι μόνος
Η επέκταση του εαυτού
Το μη δικαίωμα στο άλλο
Σα να λέμε φύτρωσα ένα χέρι παραπάνω ή μάτι ή αυτί
Με συγχωρείς που έζησα όσο έλειπες
Με μπέρδεψες με τον πίνακα που έχεις πάνω απ 'το κρεβάτι σου
Δε θυμάμαι να σου πα “Θα με βρεις ακόμα καρφωμένο στον τοίχο όταν γυρίσεις”
Χαχά
Αν μ' άφηνες να γίνω ποιητής 
Δεν θα με πλήγωναν των οσίων τα βλέμματα λύπησης κι η βουβαμάρα
Κι η μάνα μου δε θα με φώναζε τρελή
Οι "γίνε σαν εμάς" ούτε μου δίνουν σημασία
Η ντροπαλή και μαζεμένη είναι καταραμένη
Μην την ακουμπάς
Θα σε κολλήσει 
Χαχά
Όταν ήμουν μικρή 
Χτες
Αρρώστησα βαριά από φόβο μη μείνω μόνη
Και βρήκα μόνη μου το γιατροσόφι
Μόνη από τώρα και για πάντα
Και μη με ξαναπείς μελό
Βρες έναν τρόπο να σπας πλάκα

Χαχά